عکسهای سیاه-سفید با ترکیببندیهای دراماتیک
مقدمه
قدرت و درام عکسهای سیاه-سفیدِ خوب، انکارناپذیر هستند. این یکی از دلایلیست که مونوکروم تا الان باقی مانده است و برخلاف ظهور عکسهای رنگی، بهعنوان رسانهای هنری پیشرفت کرده است. اما چگونه میتوان قدرت سیاه-سفید را در کنترل خود درآورید؟ کلید حل این سؤال، در ترکیببندی شماست.
مشکل ترکیببندی این است که آنقدر موضوع گستردهایست که اصول مختلف و روشهایی که میتوانید آنها را فرابگیرید و تمرین کنید، بهراحتی از دست میروند. بنابراین بیایید آنرا ساده کنیم، ما در این مقاله سه نکته مطرح میکنیم که میتوانید روی آنها تمرکز کنید. این نکات را تمرین کنید و بهبود دراماتیک ترکیببندی را در عکسهای سیاه-سفیدتان ببینید!
1- سادگی
ترکیببندی ساده شده، با فوکوس روی سوژهی اصلی، به عکسهای سیاه-سفید قدرت بیشتری میدهد. عکسی که در ادامه میبینید،یک نمونهی عالی در این زمینه است. ترکیببندی آن تا حد امکان ساده است. خوبی این عکس در این است که از فیلتر ND و سرعت شاتری طولانی، 90 ثانیه استفاده شده است تا آب و ابرها تار شوند. نتیجهی کار، عکس منظرهای سیاه-سفید با ترکیبی به سبک مینیمالیست شده است.
این قاعده همچنین در مورد پرتره هم کاربرد دارد. اینکه ترکیببندی را ساده کنید تا توجه را به سمت مدل جلب کنید. یک راه آسان برای انجام کار این است که از لنز تله فوتو با دیافراگم حدود f/2.8 استفاده کنید. به سوژه نزدیک شوید و مطمئن شوید که در پسزمینه عامل پرتکنندهی حواس وجود نداشته باشد.
2- بافت(Texture)
یکی از چیزهای جالب درمورد عکسهای سیاه-سفید این است که بافتهای جالب سوژه را بیرون میکشد. میتوانید از این ویژگی استفاده کنید و عکسهایتان را جالبتر کنید.
عکس زیر که از چند جعبهی چوبی قدیمی گرفته شده است، مثال خوبی در این زمینه است.
دو نکتهی جالب در مورد ترکیببندی این عکس وجود دارد. اول الگوی ایجاد شده از تکرار جعبهها و اشکال آنها و دوم بافت چوب است.
سیاه-سفید بودن عکس و عدم وجود رنگ به تأکید بر بافت کمک میکند.
- بافت و کنتراست
میتوانید این ایده را با استفاده از کنتراست بین سطوح صاف و زبر بیشتر کنید. برخی اشیاء لمسپذیرترند و بافت زیادی دارند و برخی بافت خیلی کمی دارند.
این تکنیک در عکاسی با نوردهی طولانی بسیار مورد استفاده است، میتوانید از مزیت کنار هم قرار دادن اشیاءکه یکی پر از بافت باشد، مانند یک اسکلهی بتنی و دیگری با بافت بسیار کم، مانند آب استفاده کنید و با استفاده از فیلتر ND و نوردهی طولانی آب را تار کنید.
عکسی که مربوط به قسمت اول و با دو صخره است، نمونهی خوبی در این زمینه است.
در عکس زیر، از سرعت شاتر 3 دقیقه برای مات کردن ابرها و آب استفاده شده است. در نتیجه، کنتراستی قوی بین بتن در پیشزمینه، اسکله در بارانداز و ابرها و آبی که آنها را احاطه کردهاند وجود دارد.
3- کنتراست تونال
کنتراست تونال زمانیست که در آن رنگمایههای روشن و تاریک درکنار هم وجود دارند. حالا به قلب عکاسی سیاه-سفید رسیدهایم! این تکنیک در عکسهای رنگی آنقدر مؤثر نیست زیرا رنگهایی با رنگمایههای مشابه مانند قرمز و سبز، خودشان کنتراستی قوی ایجاد میکنند. کنتراست تونال، عامل اصلی جدا کردن عکاسی سیاه-سفید از رنگی است.
سادهترین راه برای توضیح اینکه کنتراست تونال چگونه کار میکند از طریق دیدن برخی نمونهها انجام میشود.
در اولین عکس زیر، کنتراست تونالی قوی بین سنگهای سیاه-سفید وجود دارد. چشمان شما به سمت سنگهای سفید جلب میشوند چون آنها در مرکز کادر قرار دارند و کنتراستی قوی با سنگ های سیاه زیرشان دارند.
سوژهی دیگری که کنتراست تونال در آن بهخوبی استفاده شده است، عکاسی پرتره است. در پرترهی زیر، پوست روشن مدل با پسزمینهی تیره کنتراست دارد. راهحلی که باعث میشود این تکنیک جواب دهد این است که پسزمینه در سایه باشد و هیچ جلوهی پرتکنندهی حواسی نداشته باشد.
تا الان، هر دو مثال نشاندهندهی یک سوژهی روشن در مقابل پسزمینهای تیره هستند. اما میتوانید این حالت را برعکس کنید و سوژهای تیره را در پسزمینهای روشن قرار دهید.
این کار در عکس سوم انجام شده است. پرترهی مردی که به خاطر جشن کارناوال چهرهاش را گریم کرده است. او بهخاطر چهرهی تیرهاش در مقابل ساختمانی سفید بهعنوان پسزمینه قرار گرفته است تا از این کنتراست در عکس استفاده شود.
جمعبندی
فاکتورهای زیادی وجود دارند که یک عکس سیاه-سفید خوب را ایجاد کنند، اما ترکیببندی یکی از مهمترین آنهاست. اگر میخواهید یک عکس سیاه-سفید قوی ایجاد کنید، روی این سه فاکتور کلیدی تمرکز کنید: سادگی، بافت و کنتراست رنگمایه(تونال). این سه عامل نقطهی شروعی عالی برای شما هستند.
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی