مجموعه تخصصی صنعت عکاسی
خروجشش راه برای بهبود ترکیب‌بندی عکس
مقدمه
هر فردی که فراتر از یک اشتیاق معمولی به عکاسی علاقه‌مند است، از قوانین ترکیب‌بندی مانند قانون یک‌سوم، خطوط راهنما و شاید حتی نسبت طلایی آگاه است. این قوانین کاربردی هستند چون می‌توان با استفاده از آن‌ها تصاویری تأثیرگذارتر ساخت، اما لزوماً برای هر موقعیتی مناسب و سازگار نیستند و حتی می‌توانند خلاقیت آن موقعیت را نیز از بین ببرند. اگر الهامات و ایده‌های کافی در این زمینه ندارید و نمی‌دانید که چگونه خلاقانه به یک سوژه نزدیک شوید، ما در این مقاله شش ایده را برایتان بیان می‌کنیم که کمک می‌کند تا از ذهنیت‌تان فراتر بروید و ترکیب‌بندی‌های خلاقانه‌ی بیشتری را کشف کنید.
１- یک زاویه‌ی غیرمتعارف پیدا کنید.
این‌که تمام تصاویر را از دید و ارتفاع چشم خودتان بگیرید کار راحتی‌ست اما این‌کار نتایج و حس‌های مشابه و تکراری را در عکس‌هایتان ایجاد می‌کند. گاهی یک پوزیشن متفاوت، منجر به ترکیب‌بندی قوی‌تری می‌شود.
اگر اسکرین دوربین‌تان مفصل‌دار است، می‌توانید آن را کمی پایین بیاورید و درعین‌حال ببینید که برای ثبت سوژه‌های در ارتفاع پایین و با پس‌زمینه‌ی مات چه اتفاقی می‌افتد. به‌همین صورت شما می‌توانید دوربین را به سمت بالا تنظیم کنید تا پرسپکتیوهای دراماتیک‌تری داشته باشید.
حتی از این هم فراتر بروید: به موضوع نزدیک شوید و مستقیماً عکس بگیرید. این حالت هنگامی‌که از لنز با زاویه‌ی عریض استفاده می‌کنید و با معماری مدرن احاطه شده‌اید عالی‌ست، اما هم‌چنین می‌توانید از آن برای ایجاد سایه‌روشن در بوته‌های گل یا حتی برای ترکیب‌بندی‌های انتزاعی‌تر هم استفاده کنید. برای عکاسی پرتره و حیوانات با کمی تفاوت، می‌توانیم برعکس عمل کنیم: به سمت پایین عکاسی کنیم، با سوژه‌ای که به سمت بالا نگاه می‌کند.
２- پذیرفتن فضای مرده
موقع عکاسی همیشه این میل وجود دارد که نواحی کم‌اهمیت‌تر اطراف سوژه را حذف کنید و فقط با فوکوس روی خود سوژه ترکیب‌بندی بسته‌تری بسازید، اما این‌که عمداً فضای مرده‌ی زیادی را درنظر بگیرید می‌تواند تأثیرات دراماتیکی بگذارد.
این کار می‌تواند برای ایجاد یک قاب طبیعی که توجه را روی سوژه قرار می‌دهد به کار برده شود و مخصوصاً در عکس‌های سیاه‌سفید خوب جواب می‌دهد. نکته‌ی مهم این است که مقدار زیادی فضای مرده را درنظر بگیرید تا عمداً تعادلی نامتعارف ایجاد کنید.
آسمان برای این‌کار خیلی خوب است. برای عکس‌های رنگی، به دنبال آسمانی صاف و بدون ابر باشید و از پولارایزر هم برای عمق بیشتر استفاده کنید؛ درحالی‌که ابرهای طوفانی برای عکس‌های با کنتراست بالا و یا عکس‌های ساده‌ی سیاه سفید مناسب هستند.
３- سایه‌ها و انعکاس‌ها را هم درنظر بگیرید.
با درنظرگرفتن سایه‌ها یا انعکاس‌ها در شاتی که می‌گیرید، می‌توانید تصویر یک موضوع ساده را به عکسی قابل‌توجه‌تر تبدیل کنید.
از انعکاس‌هایی مانند یک پنجر‌ه یا سطحی براق، یک دریاچه یا حتی یک گودال در شات‌هایتان استفاده کنید و از آن‌ها برای ایجاد ترکیبی متقارن با سوژه کمک بگیرید، به‌طوری‌که هر دو در کادر جای بگیرند یا حتی سوژه‌ای را بازتاب کنند که خارج از کادر است؛ به‌طورمثال گودالی که تصویر یک عابر در آن منعکس است یا خط آسمانی که در شیشه‌های یک عینک بازتاب شده‌اند.
سایه‌ها هم‌چنین می‌توانند برای ایجاد تعادل در کادر استفاده شوند و این تکنیک خوبی برای زمان‌هایی مانند صبح خیلی زود یا هنگام غروب است که سایه‌هایی زیبا و طولانی ایجاد می‌شوند.
４- خطوط همگرا را نادیده نگیرید و از آن‌ها استفاده کنید.
همگرایی خطوط مستقیم، افکتی‌ست که اغلبِ عکاسانِ بناهای معماری از آن اجتناب می‌کنند چون حالتی از واژگونی بنا را القا می‌کند. بااین‌حال، می‌توان از خطوط همگرا برای تأثیری عالی بهره برد، مخصوصاً زمانی‌که از یک لنز با زاویه‌ی عریض استفاده می‌کنید.
در پایه‌ی یک آسمان‌خراش بایستید و عکس‌تان را ترکیب‌بندی کنید، به‌طوری‌که جزئیات بالایی آن در فاصله‌ی دور ناپدید شوند و پیش‌زمینه‌ای قوی و یک نقطه‌ی گریز ایجاد کنند.
البته، حتی می‌توانید با یک لنز ماکرو از سوژه‌های روزمره با جزئیات خطی تعریف شده عکاسی کنید تا نتیجه‌ای کمی متفاوت و شاید حتی انتزاعی بگیرید.
این تکنیک زمانی خوب جواب می‌دهد که خطوط به سمت سوژه‌ای دیگر راهنمایی کنند. اگر دوربینی با یک صفحه نمایش LCD قابل حرکت دارید، می‌توانید آن‌را به سمت پایین بیاورید و از پایه‌های یک اسکله عکس بگیرید به‌نحوی‌که آن‌ها به سمت موضوعی در فاصله‌ای دور پیش بروند یا خطوط راهنمایی دوبل زرد که مخاطب را به سمت ماشینی پارک شده یا سوژه‌ای دیگر هدایت می‌کنند.
５- قانوم یک‌سوم را فراموش کنید و سوژه را در مرکز قرار دهید.
قانون یک سوم که بارها در موردش صحبت شده- و اشاره به تقسیم‌بندی سه‌تایی کادر در راستای افقی و عمودی دارد و این‌که سوژه را روی خطوط و تقاطع‌های ایجاد شده قرار دهید- قانونی کاربردی و کمک‌کننده برای به تعادل رساندن سوژه‌ها با سایر المان‌های کادر است.
بااین‌حال، این تکنیک برای تمام صحنه‌ها مناسب نیست و بعضی وقت‌ها انجام بدیهی‌ترین کار ممکن و قرار دادن سوژه درست در مرکز بهترین ایده برای عالی‌ترین تأثیر است.
هنگام عکاسی از پرتره‌ها و حیوانات خانگی تا گل‌ها و سایر موضوعات استیل لایف(سوژه‌های زندگی روزمره)، به‌جای قرار دادن سوژه بر اساس نقاط و خطوط قانون یک‌سوم، تمرین کنید آن‌ها را در مرکز قرار دهید. از نقطه‌ی AF (اتوفوکوس) مرکزی و پوشش مشبک خود دوربین به‌عنوان راهنما برای پیدا کردن نقطه‌ی موردنظر استفاده کنید.
６- نسبت ابعادی متفاوتی را انتخاب کنید.
شما چقدر نسبت ابعادی عکس‌هایتان را تغییر می‌دهید؟ اغلب گرایش دارند که با همان آپشن‌های پیش‌فرض کار کنند. این کار زمانی مفید است که قصد دارید عکس‌تان را با ابعاد استاندارد چاپ کنید، اما امروزه کمتر کسی عکس‌هایش را چاپ می‌کند؛ اکنون دلیل کمی برای این‌که همیشه نسبت‌های 3:2 یا 4:3 را انتخاب کنید وجود دارد.
امروزه اغلب دوربین‌ها، انتخاب‌هایی بین 3:2، 4:3، 1:1 و 16:9 وجود دارد و اگر شما از طیف مختلفی از موضوعات عکاسی می‌کنید، احتمالاً متوجه می‌شوید که گزینه‌های کمتر استفاده شده، مناسب‌تر از موارد بدیهی هستند.
انتخاب حالت 1:1 معمولاً برای پرتره‌ها و گل‌ها مناسب است، مخصوصاً هنگامی‌که از نکته‌ی قبل استفاده می‌کنید. نسبت ابعادی 16:9 انتخابی بدیهی برای عکاسی از منظره است اما گزینه‌ای عالی برای شات‌های گروهی، عکس‌های مربوط به وسایل نقلیه، پُل‌ها و مواردی از این دست نیز می‌باشد. به فرم سوژه نگاه کنید و از خودتان بپرسید که آیا این حالت با کادری متفاوت بهتر جواب می‌دهد؟
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی
