مجموعه تخصصی صنعت عکاسی
خروجده اشتباه عمده در عکاسی دیجیتال
مقدمه
در عکاسی هم مسائل و مشکلاتی وجود دارد که اغلب برای تازه‌کاران اتفاق می‌افتد اما ممکن است حرفه‌ای‌ها هم به آن‌ها دچار شوند. خبر خوب این‌که بسیاری از این مسائل به‌راحتی یا با کمی تأخیر و صرف وقت برطرف خواهند شد.
1- تصاویر تار
یکی از شکایاتی که عکاسان آماتور دارند این است که عکس‌هایشان تار می‌شود. معمولاً پاسخ ساده به این مسأله این است که نور کافی به حس‌گر دوربین نمی‌رسد، بنابراین دوربین برای گرفتن عکس واضح تلاش می‌کند. راه‌های مختلفی برای حل این مشکل وجود دارد که شامل استفاده از سه‌پایه یا مونوپاد(که برای شرایط کم‌نور اجباری است)، انتخاب و تنظیم ایزوی بالاتر برای سرعت شاتر سریع‌تر یا استفاده از فلاش برای فریز کردن(ثابت کردن) هرگونه حرکت می‌باشد.
2- کنتراست بالا.
در عکسی با کنتراست بالا، تفاوتی قوی بین مناطق نورانی(روشن) و تاریک(سایه) عکس وجود دارد. این موضوع در عکس‌هایی که در یک روز آفتابی گرفته می‌شوند بیشتر مشهود است. از فلاش برای پُر کردن نواحی تاریک و سایه‌افتاده‌ی عکس استفاده کنید و سعی کنید نوردهی عکس را یک یا دو درجه کمتر از حالت نرمال(underexposing) درنظر بگیرید و تفاوت عکس‌هایی که می‌گیرید را ببینید.
3- قرمز شدن چشم در عکس.
اگرچه قرمزی چشم به‌راحتی با یک نرم‌افزار ویرایش اصلاح می‌شود، اما خوب است که بدانیم چگونه باید از این مشکل جلوگیری کنیم. قرمزی چشم معمولاً در افرادی که رنگ چشمان آن‌ها روشن است دیده می‌شود. هنگامی‌که نور فلاش از شبکیه‌ی چشم منعکس می‌شود، چشم قرمز به‌نظر می‌رسد. می‌توانید با عدم استفاده از فلاش داخلی دوربین از این حالت پیش‌گیری کنید، هم‌چنین بسیاری از دوربین‌ها حالت خودکار کاهش قرمزی چشم دارند. تکنیک دیگر این است که سوژه به دوربین نگاه نکند تا نور در چشمانش منعکس نشود. آخرین ترفند این است که اتاق یا فضا روشن‌تر باشد تا حداکثر نور به چشمان سوژه وارد شود و مردمک چشم کوچک شود. اگرچه این ترفند اغلب ممکن است عملی نباشد.
4- رنگ‌های ناخوشایند
وجود رنگ‌های ناخوشایند، مسأله‌ای است که در عکاسی دیجیتال به‌خوبی شناخته شده است. در عکاسی دیجیتال می‌توانیم از تنظیمات تعادل رنگ سفید(WB) برای پرداختن به این مسأله استفاده کنید. حالت خودکار یا تنظیمات WB را متناسب با سناریوی کار انتخاب کنید. مثلاً در عکاسی از فضای داخلی، گرایش به رنگ نارنجی وجود دارد زیرا نور لامپ رشته‌ای(تنگستن) نور «گرم» یا نارنجی را منتشر می‌کند. تنظیمات تنگستن که برای این سناریو پیشنهاد می‌شود رنگ آبی را برای به تعادل رسیدن اضافه می‌کند.
5- کمتر بیشتر است.
ما هنگام کادربندی و ترکیب‌بندی عکس می‌خواهیم چیزهای جالبی برای چشم ایجاد کنیم و هم‌زمان از عوامل پرت‌کننده‌ی حواس هم اجتناب کنیم. به طورمعمول، یک نقطه یا محدوده‌ی کانونی اصلی کافی‌ست. اگر نقطه‌ای کانونی و یک عامل حواس‌پرتی(مانند صخره‌ها) در پس‌زمینه دارید، با بزرگ‌نمایی، عکس را کراپ کنید تا عامل حواس‌پرتی را حذف کنید. این افکت را بعداً با نرم‌افزار ویرایش عکس هم ممکن است بتوانید انجام دهید. نکته این‌جاست که عکسی داشته باشیم که در آن چشم به‌سمت جاذبه‌ی اصلی عکس کشیده شود.
6- زمانی‌که سوژه بسیار دور است.
در هر عکسی که می‌گیریم، می‌خواهیم چیزی را در کادر درگیر کنیم. اگر سوژه‌ی شما خیلی دور باشد، تأثیر زیادی نخواهد داشت. اگر از یک لنز زوم تله‌فوتو استفاده کنید، می‌توانید به سوژه نزدیک‌تر شوید یا بعداً عکس را با نرم‌افزار ویرایش کراپ کنید. یادتان باشد که عکس را با بالاترین رزولوشن ممکن بگیرید زیرا کراپ‌کردن کیفیت عکس را کم می‌کند.
7- رزولوشن پایین.
عکاسی در رزولوشن پایین باعث ذخیره‌کردن تعداد عکس‌های بیشتر روی مموری شما می‌شود اما این دلیل خوبی برای انتخاب رزولوشن پایین نیست. استفاده از تنظیمات رزولوشن پایین، کیفیت عکس را خراب می‌کند و شما نمی‌توانید عکس‌ها را در ابعاد بزرگ و بدون توجه به پیکسل‌ها چاپ کنید. علاوه‌براین، هربار که شما عکس را به‌صورت jpeg ذخیره می‌کنید، کمی از کیفیت عکس کم می‌شود. اگر کار را با یک فایل کوچک شروع کنید، آپشن‌های ویرایش شما بسیار محدود خواهد شد. مموری اضافه تهیه کنید و عکس‌ها را با رزولوشن بالاتر بگیرید تا از پایین آمدن کیفیت عکس جلوگیری کنید.
8- نویز بیش‌ازحد.
نویز دیجیتال به‌گونه‌ای‌ست که عکس را دانه‌دانه می‌کند. هرچه ایزو بالاتر باشد، نویز بیشتری ظاهر می‌شود و هرچه عکس را بیشتر بزرگ‌نمایی کنید، این دانه‌ها مشخص‌تر می‌گردند. عکس‌هایی که در شب گرفته می‌شوند، به این دلیل که دوربین تلاش می‌کند جزئیات را ثبت کند بیشتر در معرض نویز قرار دارند. برای کاهش نویز، از بالاترین تنظیمات کیفیت عکس استفاده کنید و همیشه سه‌پایه‌ای همراه داشته باشید تا بتوانید بدون تار شدن عکس، ایزویی پایین‌تر را انتخاب کنید.
9- تصاویری که کمتر از حد لزوم نوردهی شده‌اند(Underexposed ).
عکسی که کمتر از حد لازم نوردهی شده است، عکسی است که هنگام عکاسی نور کافی به آن نرسیده و بسیار تاریک است. اگر روی صفحه‌ی ال.سی.دی می‌بینید که عکسی بسیار تاریک و کمتراز حد لازم نوردهی شده است، می‌توانید دیافراگم را باز کنید تا نور بیشتری به داخل وارد شود. شما هم‌چنین می‌توانید روی DSLR، نوردهی را تنظیم کنید، برای اضافه کردن نورِ بیشتر، علامت «+» را انتخاب کنید و معمولاً ½ درجه آن‌را افزایش دهید.
10- تصاویری که بیش‌ازحد لزوم نوردهی شده‌اند(Overexposed).
اگر عکس شما بسیار درخشان است و جزئیات کمی دارد، یعنی بیش‌ازحد لزوم نوردهی شده است. این بدان معناست که نور زیادی به حس‌گر وارد شده است. نوردهی بیش‌ازحد در روزهای روشن یا با سوژه‌های رنگی اتفاق می‌افتد. برای تصحیح نوردهی بیش‌ازحد، می‌توانید حالت نوردهی کمتر از حد لزوم(underexposing) و کم کردن درجه به صورت -0.5 یا -1 را انتخاب کنید و ببینید که آیا جزئیات بیشتری در عکس نمایان می‌شوند یا خیر. علاوه‌براین، از نورسنج نقطه‌ای برای تصحیح نتایج استفاده کنید(محدوده‌ای با تون خاکستری متوسط را به‌عنوان راهنما انتخاب کنید).
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی
