مجموعه تخصصی صنعت عکاسی
خروجنکات عکاسی از آسمانِ شب
مقدمه
آسمان شب شرایطی متغیر دارد. بعضی شبها خاکستری و ابری است و بعضی شبها پُرستاره و شب‌های دیگر، ابرها در آسمان در حال حرکت هستند. سرعت‌های شاتر طولانی، کلید اصلی ثبت تصاویری خیال‌انگیز و زیبا از آسمان شب است، بنابراین صبور باشید تا این نوع عکاسی جزئی از سرشت شما شود.
۱- دنباله‌های نوری ستارگان
با توجه به چرخش زمین حول محور خودش، به‌نظر می‌رسد که نور ستارگان در مسیرهایی دایره‌ای نسبت به محور زمین و قطب‌ها حرکت می‌کنند. این حرکات پس از حدود 5 تا 10 دقیقه قابل تشخیص هستند و می‌توانید آن‌ها را با دوربین به صورت یک رد یا رگه‌ای نورانی ثبت کنید. برای عکس گرفتن از این اثر جادویی، به یک سه پایه‌ی محکم و صبر زیاد نیاز دارید. فوکوس لنز را روی بی‌نهایت قرار دهید و دوربین را روی حالت دستی یا حالت B – Bulb قرار دهید. با استفاده از یک ثبت طولانی، حرکت ستارگان در آسمان را ثبت می‌کنید. این نوردهی‌ها می‌توانند از چند دقیقه تا حتی چند ساعت طول بکشد. اگر چند نکته، مانند زمان‌بندی، ترکیب‌بندی (composition) و توان باتری را درنظر داشته باشید، عکاسی ازدنباله‌های نوری ستارگان راحت‌تر می‌شود.
۲- لوکیشن مناسب را پیدا کنید.
بهترین مکان برای مشاهده و عکاسی از آسمان شب، حومه‌ی شهرها و روستاها است؛ زیرا نور مصنوعی شهرها باعث ایجاد پدیده‌ی آلودگی نور در تصویر می‌شود. شما باید از این نورهای مصنوعی دور شوید تا بتوانید به خوبی ستارگان را ببینید. ترجیح بر این است که آسمان کاملاً تیره باشد، اما نور مصنوعی، تیرگی مطلق را از آسمان می‌گیرد. اغلب عکاسان مبتدی، با باز نگه‌داشتن شاتر تا بیشترین زمان ممکن سعی می‌کنند از بلندترین مسیر ستارگان عکس بگیرند. بااین‌حال، آن‌ها تأثیر ایجاد شده از طریق نور محیط بر آسمان را دست‌کم می‌گیرند که گاهی تشخیص آن دشوار است. علاوه‌براین، نورهای دیگر (مانند نور مهتاب) در تصاویری با سرعت شاتر طولانی، عکس را روشن و خراب می‌کند. این بدان خاطر است که یک ساعت پس از غروب آفتاب، با باز نگه‌داشتن شاتر به مدت 20 دقیقه، دوربین تصور می‌کند که دارد در طول روز عکس می‌گیرد. مشابه این حالت زمانی است که عکسی از یک شب با ماه کامل گرفته می‌شود و مدت زمان 10 دقیقه نوردهی، شبیه عکس گرفتن در طول روز است. بنابراین، بهتر است سعی کنید در یک شب که ماه جدید (هلال کوچک ماه) است یا درست قبل از طلوع ماه، چنین عکس‌هایی بگیرید؛ در این شرایط نور ترکیب شده‌ی ستارگان بیشتر مشهود است و عکس‌ها عالی می‌شوند
۳- از سرعت شاتر طولانی استفاده کنید.
هنگام عکاسی از آسمان شب با نوردهی طولانی، نوردهی با مدت 15 دقیقه یا بیشتر، چرخش زمین را در عکس نشان می‌دهد. شما به لنزی با زاویه‌ی عریض و البته یک سه پایه‌ی محکم نیاز دارید. از دکمه‌ی شاتر سیمی (Cable release) برای حذف لرزش دوربین و پیش‌گیری از خراب شدن عکس استفاده کنید. فوکوس لنز را روی بی‌نهایت بگذارید و دوربین را روی حالت عکاسی B – Bulb قرار دهید. دریچه‌ی دیافراگم را بین f/2.8 تا f/4 تنظیم کنید و دکمه‌ی ریموت(کنترل از راه دور) را فشار دهید تا شاتر باز شود. باید ISO را روی 100 نگه دارید تا کم‌ترین میزان نویز دیجیتال را داشته باشید، زیرا آسمان بسیار تیره است و کم‌ترین میزان نویز دیجیتال هم شدیداً خودش را نشان می‌دهد. برای تکمیل فرایند عکس، پس از زمان مورد نظر، دکمه‌ی شاتر را آزاد کنید.
۴- شفق‌‌‌‌‌ها و نورهای قطبی.
عکس گرفتن از پدیده‌ی جوی شفق‌های شمالی برای عکاسان یک چالش به‌حساب می‌آید. این سختی به دلیل تغییرات مکرر و جشم‌گیر در شدت روشنایی نور است. ذرات خورشیدیِ باردار، به‌سرعت حرکت می‌کنند و گاهی پنهان می‌شوند و نمی‌شود از آن‌ها عکس گرفت. بااین‌حال، اگر از نکاتی که بیان می‌کنیم پیروی کنید، احتمالاً می‌توانید بهترین عکس‌ها را از شفق شمالی ثبت کنید. دوربین را روی یک سه پایه‌ی خیلی محکم ثابت کنید تا برای نوردهی‌های طولانی آماده باشد. ISO را بین 100 تا 400 قرار دهید. سرعت شاتر را بسته به میزان نور موجود تا 30 ثانیه نیز می‌توانید تنظیم کنید. به نورسنج‌های داخلی دوربین اتکا نکنید زیرا این نورسنج‌ها برای نور روز بهتر جواب می‌دهند. باوجود این‌که هر نوع لنزی برای چنین عکاسی از شفق قطبی مناسب است؛ اما بهتر است که لنزهای سریع‌تر و با زاویه‌ی عریض‌تر را انتخاب کنید.
۵- آسمان‌های ابری.
به آسمان ابری، زمانی‌که نور شروع به کم‌شدن می‌کند، نگاه کنید. به رنگ‌ها و نحوه‌ی ترکیب آن‌ها در ابر توجه کنید. حتی اگر هوا تاریک است نیز سعی کنید از یک فیلتر لنز 80A سردکننده‌ی رنگ آبی، برای تقویت رنگ آبی آسمان و کاهش رنگ زردِ حاصل از نورهای مصنوعی استفاده کنید. از یک لنز عریض و زمان نوردهی طولانی‌تر استفاده کنید. می‌توانید ابتدا چند عکس آزمایشی بگیرید و سپس با دقت آن‌ها را روی دوربین دیجیتال خود بررسی کنید تا بتوانید تصمیم بگیرید که بهترین تنظیم نوردهی برای ثبت یک آسمان ابری کدام است.
تنظیمات پیشنهادی
نورسنجی بعد از تاریک شدن هوا مشکل است. پس از این‌که بهترین گزینه را برای شرایط خاص خود انتخاب می‌کنید، مطمئن شوید. اگر هوا تاریک-روشن است، بهتر است از نورسنجی نقطه‌ای استفاده کنید. اگر تاریکی مطلق است، می‌توانید از نورسنجی میانی (center weighted metering) استفاده کنید. از فلاش استفاده نکنید زیرا قسمتی از عکس را با نوردهی بیش‌ازحد خراب می‌کند. حالات تنظیم دستی و Bulb نیز برای گرفتن عکس در چنین شرایطی مناسب هستند.
ابزار پیشنهادی
از آسمان شب همواره باید با کمک یک سه پایه عکاسی کرد. فراموش نکنید که یک دکمه‌ي کابلی یا ریموت بی‌سیم خریداری کنید تا به کمک آن عکس بگیرید؛ زیرا گرفتن بعضی عکس‌ها 30 ثانیه یا حتی بیشتر طول می‌کشند. لنز شما در حالت ایده‌آل باید امکان فوکوس بی‌نهایت داشته باشد و دوربین شما نیز باید قابلیت قفل آینه را داشته باشد؛ قابلیتی که در آن آینه در دوربین قبل از آزاد شدن شاتر کنار می‌رود. این ویژگی لرزشی که آینه هنگام باز شدن شاتر ایجاد می‌کند، از بین می برد. لنز عریض بهترین انتخاب برای آسمان شب است و مقداری زوم آن‌را روان‌تر می‌کند.
جمع‌بندی
هنگام عکاسی از آسمان شب، به خاطر داشته باشید که صبر و شکیبایی به‌همان اندازه مهم است که نگاه منتقدانه به ترکیب‌بندی عکس و تصمیم‌گیری برای تغییر و بهتر شدن عکس بعدی. همان‌طور که قبلاً بیان شد، روند پیدا کردن طول(زمانی) مناسب برای نوردهی چیزی است که باید به صورت آزمون و خطا(از طریق تغییر دادن طول لنز، سرعت شاتر و تنظیمات دریچه‌ی دیافراگم) به‌دست بیاید. در نوردهی‌های طولانی، بیشتر از 30 ثانیه، یک دکمه‌ی از راه دور کابلی برای گرفتن عکسهای دقیق لازم است. برای تنوع بیشتر و عکسهای بهتر می‌توانید از حالت سیاه-سفید هم استفاده کنید. اگر هوا سرد است؛ لباس گرم کافی بپوشید، زیرا نشستن در هوای سرد خیلی سخت است. چراغ قوه هم همراه داشته باشید تا بتوانید در تاریکی، دوربین را تنظیم کنید. هر چه عکسهای بیشتری از آسمانِ شب بگیرید، روش‌های مناسب‌تر عکاسی در این زمینه را نیز فراخواهید گرفت.
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی
