مجموعه تخصصی صنعت عکاسی
خروجتکنیکها، نکات و ترفندهای عکاسی پرتره
نکته اول: روی چشم‌ها فوکوس کنید.
در یک عکس پرتره، همیشه تماس چشمی با دوربین مطلوب نیست، اما چشمانی که برق خاصی دارند، فرق می‌کنند.
نقطه‌ی AF را به صورت دستی انتخاب کنید، طوری‌که روی یکی از چشمان مدل شما قرار بگیرد، یا از نقطه‌ی فوکوس مرکزی استفاده کنید تا فوکوس را روی چشم‌ها قرار دهید.
سپس، قبل از ثبت عکس، دکمه‌ی شاتر را تا نیمه فشار دهید تا تنظیمات قفل شوند و عکس را دوباره ترکیب‌بندی کنید و آن را ثبت کنید.
نکته دوم: از یک لنز استاندارد یا تله(Telephoto) استفاده کنید.
لنزهای با زاویه‌ی باز، برای عکاسی از پرتره‌های طبیعی و جایی‌که می‌خواهید شخصی را در بافت یا زمینه‌ای(Background) خاص نشان دهید، عالی هستند. با این‌حال، این لنزها در عکس‌های نزدیک(Close-up)، ویژگی‌های چهره و خلاقیت را در تصویر تحریف می‌کنند.
گزینه‌ی دیگر برای عکاسی پرتره، استفاده از یک لنز استاندارد یا short telephoto lens است. فاصله‌ي کانونی برای پرتره‌های کلاسیک برای یک دوربین تمام فریم(Full-frame)، برای لنزهای اصلی mm۵۰، mm۸۵ و برای زوم mm۲۰۰-۷۰ است.
این مشخصات جنبه‌های مختلف را پوشش می‌دهند و به ارائه‌ی نتیجه‌ای طبیعی‌تر کمک می‌کند.
نکته سوم: از حالت اولویت دیافراگم استفاده کنید
اولویت دیافراگم، امکان کنترل مستقیم روی دیافراگم و در نتیجه عمق صحنه(DOF) را به شما می‌دهد.
لنزهای سریع اولیه مانند mm۵۰، ۱.۴f/ و mm۸۵، ۱.۲f/ به شما کمک می‌کنند که برای عمق میدان‌های کم، دیافراگم‌های بسیار بزرگ را انتخاب کنید؛ این کار به شما کمک می‌کند که پس‌زمینه‌های(Background) خنثی و صافِ بدون فوکوس را ایجاد کنید که پرتره را باکیفیت‌تر و حرفه‌ای‌تر نشان می‌دهد.
کارکردن با چنین حالت فوکوسی به‌این معنی است که باید فوکوس را به صورت صحیح به کار ببرید؛ این‌گونه که اگر دقیقا روی چشم‌ها فوکوس نکردید، تمام پرتره واضح باشد.
نکته چهارم: استفاده از نور تابیده از یک پنجره(Window Light)
برای ثبت پرتره‌های عالی، حتماً به کیت روشنایی و استودیویی گران‌قیمت احتیاج ندارید، یک پنجره و یک بازتابنده‌ی نور(Reflector) می‌توانند به شما برای ثبت پرتره‌هایی عالی در نور طبیعی کمک کنند که این کار هزینه‌ی زیادی هم لازم ندارد.
مدل خود را با زاویه‌ای نسبت به پنجره قرار دهید و از بازتابنده‌ی سفید یا نقره‌ای استفاده کنید تا سایه‌های روی چهره را کم کنید. یک بازتابنده‌ی نقره‌ای، نسبت به بازتابنده‌ی سفید، کیفیتی واضح‌تر از نور را به شما می‌دهد، هرچند این تفاوت آن‌قدرها هم محسوس نیست.
مواظب رنگ‌هایی که ممکن است از آن طرف پنجره به داخل تابیده شوند نیز باشید. تونالیته‌ی رنگ سبز اگر روی چهره بیفتد، به آن حالتی بیمارگونه می‌دهد؛ درحالی‌که نور عصرگاهی خورشید، رنگ‌های گرمی را به محیط می‌تاباند.
نکته پنجم: پرتره‌های ویژه
انتخاب عمدی نوردهی زیاد به یک عکس پرتره، تأثیر کلیدی مهمی دارد که در نتیجه‌ی نور و نگاه ظریف به‌وجود می‌آید که این نوع از عکس، پرتره‌های خانم‌ها و بچه‌ها را تقویت می‌کند.
این ترفند برای این نیست که نور را به دوربین بتابانید، اما بعداً توسط نرم‌افزارهایی مانند فوتوشاپ نیز می‌توانید این کار را انجام دهید.
ثبت عکس در فرمت RAW، بیشترین میزان ویرایش را در اختیارتان قرار می‌دهد و در مقایسه با عکس‌های با فرمت JPEG، جزئیات بیشتری را در زمینه‌ی محدوده‌ی رنگ‌ها می‌توانید وارد کنید.
نکته ششم: عکاسی پرتره از نوزادان
هنگام نوردهی به پرتره‌های نوزادان، بهترین گزینه استفاده از نور طبیعی است؛ نور فلش فقط آن‌ها را می‌ترساند. سعی کنید آن‌ها را در نزدیکی پنجره قرار دهید و از یک بازتابنده برای حذف سایه‌ها استفاده کنید.
هرچه نور بیشتری به سوژه بتابانید، برای داشتن بهترین کیفیت در عکس، احتیاج به حساسیت ایزوی پایین‌تری دارید.
برای این‌که نوزادان در بهترین حالت خود باشند، بلافاصله بعد از غذا خوردن، یا بعد از بیدار شدن از خواب هنگام صبح، از آن‌ها عکس بگیرید که فعال‌تر و هوشیارتر از بقیه‌ی اوقات روز هستند؛ این‌گونه می‌توانید عکس‌هایی از نوزادان بگیرید که والدین دوست دارند.
نکته هفتم: عکاسی از کودکان
عکاسی از بچه‌ها جالب اما چالش‌برانگیز است. زمان عکاسی از بچه‌ها را کوتاه و مفرح درنظر بگیرید. با آن‌ها بازی کنید، اگر می‌خواهید به دوربین نگاه کنند، راهکار مناسب این است که از آن‌ها بپرسید آیا تصویر خود را در لنز می‌بینند تا آن‌ها برای دیدن عکس خود به لنز نگاه کنند.
لنزی با عدسی زاویه‌ی باز انتخاب کنید و بدون نگاه کردن عکس بگیرید، دوربین را نزدیک چهره‌ی بچه‌ها ببرید. کاری کنید به صدای شاتر عادت کنند و موقع لبخند زدن به پایین لنز نگاه نکنند.
از تمام لحظات و فرصت‌ها استفاده کنید، مثلاً زمانی که روی یک اسباب‌بازی تمرکز کرده‌اند. مانند بزرگسالان با آن‌ها صحبت کنید و هربار که عکس می‌گیرید، عکس خودشان را در دوربین به آن‌ها نشان دهید، بنابراین آن‌ها هم خود را در کار شریک می‌بینند و همکاری می‌کنند.
نکته هشتم: عکس‌های متوالی و پشت‌سرهم
چه شما پرترهی یک کودک را ثبت کنید، چه پرترهی گروهی از افراد را، دوربین را برای سریع‌ترین حالت خود تنظیم کنید. ثبت تصاویر متوالی و پشت‌سرهم به شما این اطمینان را می‌دهد که حالات مختلف را ثبت کرده‌اید.
همچنین در مورد پرتره‌های گروهی این امکان را به شما می‌دهد که در میان عکس‌ها، عکسی را داشته باشید که در آن چشمان همه باز است.
حتی اگر چشمان کسی در عکسی بسته باشد یا لبخند نداشته باشد، شما می‌توانید با فوتوشاپ و استفاده از عکس‌های دیگر آن را تغییر دهید.
نکته نهم: عکاسی از یک گروه
هنگامی‌که قصد عکاسی از یک گروه را دارید، اولین نکته‌ای که باید درنظر داشته باشید این است که افراد بلندقدتر را در پشت‌سر افراد کوتاه‌قدتر قرار دهید.
با این‌حال، به نحوه‌ی لباس پوشیدن هم دقت کنید، زیرا ممکن است در حین چیدن افراد بلندقد و کوتاه‌تر، ترکیب‌بندی صحیح رنگ‌ها را از دست بدهید؛ که این موضوع در یک تصویر، مهم‌تر از چیدمان افراد است.
برای این‌که مطمئن شوید تصویر هر فرد واضح است، نیاز به دیافراگمی با حداقل f/8 و یک لنز زاویه باز دارید. اما اگر عکس پرتره‌ای شما داخل گروهی(Indoor Group Portrait) است، باید از ایزوی بالا استفاده کنید تا با آن دیافراگم بتوانید عکس واضحی را ثبت کنید.
ممکن است عکس‌ها خیلی شلوغ شوند و حتی شاتر برای ثبت تصاویر واضح، آن‌قدر سریع نباشد. ترفندی که می‌شود در این جا به کار برد این است که همه را در ردیف‌هایی نسبت به یک مرکز قرار دهید تا عکس خیلی کشیده و باریک نشود.
نکته دهم: ایده‌های عکاسی از یک خانواده
فکر کنید که چیدمان افراد یک خانواده در عکس پرترهی خانوادگی، چگونه می‌تواند داستان ارتباطات مختلف بین اعضای خانواده را نشان دهد.
ایده‌ی ساده این است که تأکید را روی پدر یا مادر یا فرزند کوچک‌تر خانواده قرار دهید. با چیدن سایر اعضا حول یکی از این افراد، نقطه‌ی کانونی واضحی را به دست می‌اورید.
برای عکاسی از خانواده‌های بزرگ‌تر، از وسایل خانه استفاده کنید، مثلاً یک مبل راحتی برای عکس‌های داخل خانه یا یک دروازه یا ورودی برای عکس‌های بیرون انتخاب کنید، تا افراد را اطراف آن قرار دهید؛ مثلاً بچه‌ها جلوی آن بنشینند و بزرگ‌ترها کنار آن بایستند.
نکته یازدهم: ثبت پرتره در نور شمع
هنگام عکاسی با نور شمع، بهتر است ایزو را روی ۱۶۰۰ تنظیم کنید و اگر شاتر دوربین برای ثبت چیزهای متحرک (مثل نور شمع یا فیگور) به‌اندازه‌ی کافی سریع است، با دیافراگم‌های بزرگ عکاسی کنید.
فلش دوربین را خاموش کنید و از حالت نوردهی دستی(Manual) استفاده کنید. تمام نورهای محیط را خاموش کنید تا کل اتاق تاریک شود و حدود یک متر از صورت کسی که پشت نور شمع نشسته است فاصله بگیرید.
برای این نوع عکاسی از بیش از یک شمع استفاده کنید؛ این کار نه‌تنها میزان نور برای عکاسی را بیشتر می‌کند، بلکه این امکان را به شما می‌دهد که نور بیشتری برای کم کردن سایه‌ها داشته باشید.
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی
