آموزش حالتهای مختلف فوکوس و اتوفوکوس
مقدمه
هیچچیزی بیشتر از تار شدن، یک عکس را خراب نمیکند. یکی از مزایای تکنولوژی مدرن دوربینهایDSLR ، ویژگی اوتوفوکس(Autofocus) در آنها است. اما بههمان میزان که این ویژگی کاربردی و مهم است، به همان میزان هم ممکن است دوربین فوکوس خودکار را اشتباه انجام دهد و روی سوژهی اشتباه تمرکز کند. علاوهبراین، موقعیتهایی وجود دارند که فوکوس خودکار نمیتواند آنرا انجام دهد. نکتهی فوقالعاده درمورد فوکوس خودکار یا اتوفوکوس در دوربینهای امروزی این است که شما میتوانید کار فوکوس را به آن بسپارید و عکسهای فوقالعاده شارپی داشته باشید. چهار حالت اصلی فوکوس(پیوسته، تَک، اتوماتیک و دستی) انعطافپذیری بالایی برای ثبت دقیق چیزی که میخواهید به شما میدهند.
1- حالت فوکوس پیوسته(Continuous)
این حالت بیشتر برای ثبت موضوعات درحال حرکت کاربرد دارد. بهمحض اینکه شما دکمهی شاتر را فشار دهید، دوربین کار خود را برای فوکوس شروع میکند. دوربین درحالت فوکوس پیوسته، حرکت سوژه را تشخیص میدهد و بهاین ترتیب مطابق با حرکت سوژه دوباره فوکوس میکند تا آنرا به صورت واضح ثبت کند. این حالت به این دلیل که مدام در حال فوکوس و فوکوسِ مجدد است، باطری زیادی مصرف میکند. علاوهبراین، تکنولوژی اتوفوکوس ممکن است در یک شرایط پرحرکت، جهت حرکتها را بهدرستی تشخیص ندهد و حتی در این حالت هم ممکن است عکس شما تار شود.
2- حالت فوکوس تَک شات(One Shot Focusing Mode)
در این حالت، وقتی که شما دکمهی شاتر را تا نیمه فشار میدهید، دوربین فقط یکبار روی موضوع تمرکز میکند و هیچ تنظیم پیوستهای مانند حالت قبل وجود ندارد. این حالت به ذخیرهی باطری کمک میکند و برای سوژههایی که متحرک نیستند مناسب است. هرچند این حالت، زمانیکه سوژه تغییر موقعیت میدهد دچار اُفت میشود. بنابراین جز در مواقعی که بهطور مثال میخواهید از یک گوزن عکس فوری بگیرید، این حالت احتمالاً بهترین انتخاب برای شماست.
3- حالت اتوفوکوس خودکار(Automatic Autofocus Mode)
این حالت یک ویژگی نسبتاً جدید و بسیار کاربردی است. در این حالت بسته به موقعیت، سیستم فوکوس دوربین بین حالتهای تک شات AF-C و AF-S(برای دوربینهای Nikon) و حالتهای AI Servo AF(برای دوربینهای Canon) جلو و عقب میرود. این یک ویژگیِ پیشفرض در دوربینهایی است که حالت اتوفوکوس دارند. بهخاطر داشته باشید که عکاسی یک هنر است و در این هنر شما باید بر اساس چشمِ ذهنتان پیش بروید. شما هرگز نمیدانید که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و چه چیزی برایتان جلب توجه خواهدکرد، بنابراین استفاده از تنظیمات سریع فوکوس بسیار کاربردی است، بهویژه هنگامیکه سوژه را تغییر میدهید یا سوژه خودش حرکت میکند.
4- حالت فوکوس دستی(Manual Focusing Mode)
شاید حالت فوکوس دستی سختترین مانع بین یک عکاسی خوب و عکاسی عالی است. در این حالت برای رسیدن به فوکوس مناسب باید محاسبهی فاصله، روی استوانهی لنز انجام شود و حتی شاید لازم باشد فاصلهی لنز تا سوژه با نوار اندازهگیری محاسبه شود. عکاسان حرفهای و هنری به این طریق عکاسی میکنند. این حالت بهشما دقیقترین نقطهی فوکوس را میدهد. اما اگر نتوانید نوار اندازهگیری را تا سوژه برسانید چه اتفاقی میافتد؟ در این حالت برای رسیدن به وضوح، باید به حس غریزی خودتان اعتماد کنید و نقطهی مناسب برای فوکوس را تشخیص دهید. تنظیمات دیوپتر برای اغلب دوربینهای پیشرفته وجود دارد(کنار نمایاب) که به شما اجازه میدهد با دیدگاه فردی خودتان تنظیمات دقیقی برای فوکوس داشته باشید. همچنین برای فوکوس، میتوانید از دکمهی پیشنمایشِ عمق میدان هم کمک بگیرید؛ اما این تکنیک کمی پیشرفتهتر است. فوکوس دستی، هنگامی که می خواهید روی یک موضوع غیرمرسوم فوکوس کنید استفاده میشود؛ برای مثال، هنگامیکه سوژه در پسزمینه است و پیشزمینه شلوغ و غالب است.
جمعبندی
تمام دوربینهای DSLR این امکان را دارند که گزینهی اتوفوکوس را غیرفعال کنید و خودتان با چرخاندن حلقهی فوکوس به وضوح دقیق برسید. برخی ممکن است این کار را زمانبر یا سخت بدانند، اما همانطور که گفتیم، عکاسی یک هنر است. با عکاسی میتوانید توجهات را نسبت به یک سوژه جلب یا از آن سلب کنید. یا شاید بخواهید کل قاب را با درجهی خاصی از فوکوس خارج کنید تا تصویری رؤیایی داشته باشید؛ انتخاب با شماست. علاوهبراین، با حالتهای فوکوس خودکار، از اشیائی که کاملاً شفاف هستند و جلوی سوژه قرار دارند، مانند حصار سیمی یا شیشههای شبه-بازتابنده به سختی میتوان عکس گرفت؛ حالت اتوفوکوس در این دوربینها روی حصار سیمی فوکوس میکند نه روی حیوان پشت آن. در چنین موقعیتی، با فشار دادن دکمهی شاتر تا نیمه و فوکوس مجدد روی سوژه کاری کنید که دوربین روی سوژه فوکوس کند.
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی