چهار گام برای ثبت یک پرترهی کاملا رویایی
1- ایدهها و الهام
در جریان ثبت یک تصویر، اولین گام داشتن ایده است. از چه چیزی میخواهید عکس بگیرید؟ چگونه افرادی که این عکس را میبینند تحت تاثیر قرار خواهید داد؟ چیزی که میخواهید بسازید را تجسم کنید و به یاد داشته باشید: شما آزادید هر چیزی را تصور کنید، هر چیزی را که میخواهید بسازید، محدودیت یا تعصب نداشته باشید. شما همهي اینها را برای خود میسازید.
شما برای ساختن یک پرترهی رویایی، باید ویژگیای رویایی به عکس خود اضافه کنید(جزئیاتی مانند وسایل صحنه، آرایش، لباس بلند). گام بعدی الهام بخشی است! بعنوان مثال، بعضی وقتها زمانی که در حال رانندگی هستم و منظرهای زیبا را میبینم، الهام بخش بودن را در آن میبینم. این منظره میتواند مزرعهای پوشیده از گلها باشد که به من ایده میدهد و الهام میبخشد. به اطراف خود توجه کنید؛ تخیل خود را رها کنید
2-1- مدلها- بخش اول
گام دوم و مهمترین گام، پیدا کردن مناسبترین مدل است. چه چیزی الهامبخش شماست؟ در اولین نگاه به کدام ویژگی شخصیتی یک فرد توجه میکنید؟ زمانی که بدانید چه چیزی الهامبخش شماست، راحتتر مدل خود را انتخاب میکنید. یکی از ویژگیهای الهامبخش برای من چشمان مدل است. چشمها، داستانی در خود نهفته دارند و احساس را به نمایش میگذارند. شما همچنین میتوانید مدل مرد هم داشته باشید. من شخصا مدلهای خانوم را ترجیح میدهم اما گاهی از هر دو استفاده میکنم.
2-2- مدلها- بخش دوم
برای ثبت یک پرترهی رویایی، اول باید مطمئن شوید که مدل شما در این زمینه تجربه دارد یا حداقل با شما آشنا باشد تا بتواند با شما و لنزتان ارتباط برقرار کند. ویژگیهای خاص یک چهره عبارتند از: ابروهای پایینتر، چشمان درشت، فاصله میان دندانها، کک و مک و رنگ موی محرک. اگر میخواهید هنری را بیافرینید ابتدا باید خودتان توسط آن هنر به شوق آمده باشید.
3-1- آرایش و لوکیشن- بخش اول
برای داشتن یک پرترهی رویایی، باید صحنهي مخصوص داشته باشید. شیئی را تصور کنید، مثلا، من بمبهای دودی را تصور میکنم چون دوست دارم در عکسهایی که میگیرم از آنها استفاده کنم. آیا دلتان میخواهد تا شکلی را با دود درست کنید و بعد مدل را پشت آن قرار دهید یا مدل را در ارتباط با آن قرار دهید؟ داستان خودتان را خلق کنید. وسایل صحنه مانند تاج و گل و مواردی از این دست را آگاهانه انتخاب کنید زیرا آنها سمت و سویی را نمایش میدهند که شما قصد دارید با عکستان به آن اشاره کنید.
3-2- آرایش و لوکیشن- بخش دوم
آرایش: یادتان باشد که بیش از حد از آرایش استفاده نکنید و آنقدر آرایش زیاد نباشد که احساس را از چهره و عکس بگیرد.
اگر مدل شما چشمان روشنی دارد، بهتر است از رژ لب تیره استفاده کنید، زیرا کنتراست زیبایی با چشمها ایجاد میکند. از مقدار کمی سایه چشم استفاه کنید. مژه مصنوعی هم مناسب است.
لباسها: از لباسهای معمولی مانند بلوزها، تی-شرتها و جینها خودداری کنید. به جای آن از لباسهای بلند، تور یا جزئیات خاصی مانند گوشواره یا گردنبند استفاده کنید.
مدل مو: موهای موجدار یا فر کم.
لوکیشن: لوکیشن را در یک پارک یا زمینی پوشیده از گل انتخاب کنید. از پسزمینههای شهری یا ساختمانها دوری کنید. اگر میخواهید تصویر مدل قویتر باشد، عکس را با پسزمینهای تیره ثبت کنید. اگر میخواهید باز هم رویاییتر باشد، از پسزمینه پاستلی(Pastel) استفاده کنید. نیازی نیست که حتما لوکیشن خاصی را کشف کنید، گاهی یک مکان ساده میتواند لوکیشنی قوی را بسازد.
4-1- عکسبرداری- بخش اول
برای عکسبرداری، بهترین زمان صبح زود یا سپیدهدم است. زمان طلایی هم خیلی مناسب است چون سایهای وجود ندارد و نور ملایمتر است. برای ثبت پرتره به لنزی احتیاج دارید که برای این منظور ساخته شده است. من از ۲.۰ mm f۱۳۵ و همچنین۱.۲ mm f ۵۰ استفاده میکنم که برای پرتره بسیار عالی است. استفاده آبجکتیو یا عینی و درست از۱.۲ mm f ۸۵ (که پس زمینه مات است و روی مدل فوکس شده است) بسیار مهم است زیرا حالتی رویایی به عکس میدهد. گام بعدی این است که عکس در حالت دستی گرفته شود و خودتان نور و سایه را تنظیم کنید. دهانه شما بهتر است روی ۲.۰ یا کمتر تنظیم باشد تا بتوانید تنظیمات ایزو را مطابق شرایط نور انجام دهید.
4-2- عکسبرداری- بخش دوم
به قوانین زیاد توجه نکنید! قوانین برای این هستند که آنها را بشکنیم! برای رسیدن به ترکیببندی صحیح، در اولین مرحله باید روی جایی که میخواهید تمرکز کنید و دکمهی نیمهی راه را بزنید و با دوربین حرکت کنید تا به زاویهای که میخواهید برسید. میتوانید با زوایا بازی کنید! میتوانید حتی تصویر مدل را برش بزنید و تنها نمایی بسته از لبها یا چشمها داشته باشید. بنظر من سختترین بخش این است که نور مناسب را پیدا کنید. بنابراین مدل را بچرخانید تا به نور مناسب برسید. با نور بازی کنید! در خلال زمان طلایی، مدل اگر خلاف جهت نور باشد، در تاریکی قرار میگیرد. از گل، برف شادی، بمبهای دودی و مواردی از این دست استفاده کنید.
در مورد نما، مدل را بیش از حد مطرح نکنید. مدل باید به خودی خود ظریف باشد. اولین گام این است که بایستید و به دوربین نگاه کنید، بعد به آرامی مدل را حرکت دهید و جابهجا کنید، از او بخواهید یک دستانش را در دو طرف صورتش قرار دهد. به این جابجاییها و حرکات مدل توجه کنید.
ترجمه اختصاصی صنعت عکاسی